Ontharing van het gelaat en van de schaamstreek is een onderdeel van de geslachtsaanpassende behandeling. Over de ontharing zijn veel misverstanden. De medewerkers op de klantenafdeling van de zorgverzekeringen hebben de specifieke informatie hierover niet altijd en juist paraat en het gevolg is dat er verwarring kan ontstaan over de vergoeding als je erover belt. Soms wordt de vergoeding ten onrechte afgewezen. Het Zorginstituut Nederland (ZIN)(voorheen College van Zorgverzekeringen (CVZ)) heeft over epilatie een aantal uitspraken gedaan. Deze uitspraken vind je hier.
Op basis van deze uitspraken:
De verzekeraars werken met een machtiging vooraf. Er moet dus vrijwel altijd toestemming vooraf worden verleend. Er is altijd een diagnose en verwijzing van een van de genderteams/behandelaars voor nodig. Permanent ontharen kost niet alleen veel tijd maar ook veel geld. Sommige zorgverzekeraars vergoeden (een deel van) de kosten, afhankelijk van je verzekeringspakket. Informeer hiernaar en pas eventueel je pakket aan voordat je met de behandeling begint. Je kunt ook het genderteam waar je onder behandeling bent, vragen naar de mogelijkheden om je tegemoet te komen in de kosten.
Wat betreft de haargroei in het gezicht stelt ZIN (CVZ) dat 10 behandelingen in ieder geval moeten worden vergoed. Daarna moet opnieuw een machtiging worden aangevraagd. De vergoeding wordt alleen gegeven na een verwijzing door een genderteam of behandelaar. Deze verwijzing vindt plaats zodra er wordt gestart met de hormoontherapie. Is er na 10 behandelingen onvoldoende resultaat, dan is een nieuwe beoordeling nodig van het genderteam of de behandelaar. Deze vraagt na deze beoordeling verlenging van de behandeling aan. Soms wordt hiervoor een dermatoloog ingeschakeld.
ZIN (CVZ) zegt daarover in haar uitspraak: ‘Aantal behandelingen: Er zijn grote interindividuele verschillen in de intensiteit van de beharing. Deze zijn vooral familiair en raciaal bepaald. Om in het gelaat een acceptabele reductie van haargroei te bereiken zijn in ieder geval 10 behandelingen nodig. Bij personen met blond, rossig of wit/grijs haar of bij personen met een zeer donkere huidtype zijn vaak meer sessies met elektrische epilatie nodig. Jonge transseksuelen die vanaf de puberteit onder (reversibele) GnRH-analoge behandeling staan en vanaf de 16-jarige leeftijd met hormonen zijn behandeld ontwikkelen weinig baardgroei. Bij deze groep zal epilatie niet tot nauwelijks nodig zijn‘.
ZIN (CVZ) vervolgt met: ‘Toestemmingsbeleid zorgverzekeraars. Over het algemeen is het zo dat zorgverzekeraars in de polis hebben bepaald dat er voor behandelingen van plastisch-chirurgische aard (waaronder de epilatie van gezichts- en halsbeharing) voorafgaande toestemming van de zorgverzekeraar is vereist. Zorgverzekeraars kunnen hun toestemmingsbeleid zo inrichten dat voor 10 behandelingen (epilatie van gezichts- en halsbeharing) in beginsel standaard toestemming wordt verleend en als er naar het oordeel van de behandelaar meer dan 10 sessies nodig zijn, de zorgverzekeraar de vervolgsessies (boven de 10) afzonderlijk op noodzakelijkheid beoordeeld. Deze beoordeling vindt dan plaats aan de hand van door de behandelaar te verschaffen informatie, waarmee wordt onderbouwd dat meer dan 10 sessie nodig zijn voor het bereiken van een acceptabel resultaat‘. Kortom ZIN (CVZ) houdt in haar advies rekening met een uitloop naar meer behandelingen. Er is geen sprake van een maximum.
Hier staat een voorbeeldbrief die je kunt gebruiken bij problemen over de vergoeding van epilatie van het gelaat. Let wel op dat je hem goed aanpast aan je eigen situatie: voorbeeldbrief-afwijzing-epilatie-gelaat
Let op: Wij adviseren eerst contact op te nemen met het Transgender Infopunt Nederland om samen de voorbeeldbrief meer passend te maken aan je persoonlijke situatie.
De epilatie van de schaamstreek is op kosten van het Amsterdam UMC (VUmc) en UMCG (komt uit de vergoeding van de geslachtsaanpassende behandeling die deze ziekenhuizen van de zorgverzekeraar krijgt) en gebeurt alleen in klinieken waar door het ziekenhuis een contract mee heeft afgesloten. Behandeling voor epilatie in de schaamstreek buiten deze klinieken om wordt niet vergoed. Betreffende ziekenhuizen hebben voor deze behandelingen een budget. Er wordt door ZIN (CVZ) geen onderscheid gemaakt tussen mannen en vrouwen. ZIN spreekt over een aantal van 6 keer. Daarom wordt om die reden voor 6 behandelingen naar een kliniek verwezen. Soms zijn er meer behandelingen nodig, dat gebeurt alleen na een beoordeling door de dermatoloog van het ziekenhuis. Er is geen maximum vastgesteld.
ZIN zegt over de epilatie van de schaamstreek het volgende: ‘Epilatie van het perineo-scrotaal/vaginaal gebied. Deze epilatie – indien medisch noodzakelijk -maakt onlosmakelijk onderdeel uit van de vaginaplastiek en penisconstructie. Deze behandelingen zijn behandelingen van plastisch-chirurgische aard en betreffen de correctie van een primair geslachtskenmerk. Deze ingrepen (inclusief epilatie) behoren tot de te verzekeren prestaties. Zij vallen onder artikel 2.4, lid 1, onder b, ten vijfde Besluit zorgverzekering (correctie van uiterlijk geslachtskenmerk bij een vastgestelde transseksualiteit1); Om voldoende verwijdering van haren in het genitale gebied voor de geslachtsveranderende operatie te bereiken zijn circa 6 behandelingen nodig‘.
Transgender mensen die in het buitenland worden behandeld, soms vanwege de wachtlijsten, soms omdat ze dichter bij een buitenlandse kliniek wonen, hebben problemen om de ontharingskosten vergoed te krijgen. Het Amsterdam UMC (VUmc) stelt het budget voor de ontharing van de schaamstreek niet ter beschikking aan cliënten die in het buitenland worden behandeld. Deze cliënten moeten de behandeling wel vergoed krijgen volgens het ZiN, maar dat wordt vaak wordt toch geweigerd.
Op basis van bindend advies van de SKGZ over de vergoeding van permanente genitale ontharing bij iemand die de vaginaplastiek in het buitenland ondergaat, moet de zorgverzekeraar deze permanente ontharing vergoeden op basis van het toepasselijke WMG tarief = marktconforme tarief. Alle kosten moeten worden vergoed door de zorgverzekeraar voor zover het totaal van deze kosten het Nederlandse DBC tarief niet te boven gaat. Zie voor de volledige uitspraak epilatie schaamstreek
De behandeling genitale ontharing is vaak onvoldoende bekend bij de medewerkers van de klantenservice van de zorgverzekeraar. ZIN (CVZ) heeft een duidelijke uitspraak gedaan. Echter in die uitspraak is niet geregeld wie de kosten op zich neemt. Hierover is onduidelijkheid ontstaan tussen het Amsterdam UMC (VUmc) en de zorgverzekeraars. Als patiënt hoor je hier geen hinder van te ondervinden.
Hier staat een voorbeeldbrief die je kunt gebruiken bij problemen over de vergoeding van genitale epilatie. Let wel op dat je hem goed aanpast aan je eigen situatie: voorbeeldbrief-afwijzing-epilatie-genitaal-gebied
Let op: Wij adviseren eerst contact op te nemen met het Transgender Infopunt Nederland om samen de voorbeeldbrief meer passend te maken aan je persoonlijke situatie.
ZIN (CVZ) zegt daarover in haar uitspraak: ‘Aantal behandelingen: Er zijn grote interindividuele verschillen in de intensiteit van de beharing. Deze zijn vooral familiair en raciaal bepaald. Om in het gelaat een acceptabele reductie van haargroei te bereiken zijn in ieder geval 10 behandelingen nodig. Bij personen met blond, rossig of wit/grijs haar of bij personen met een zeer donkere huidtype zijn vaak meer sessies met elektrische epilatie nodig. Jonge transseksuelen die vanaf de puberteit onder (reversibele) GnRH-analoge behandeling staan en vanaf de 16-jarige leeftijd met hormonen zijn behandeld ontwikkelen weinig baardgroei. Bij deze groep zal epilatie niet tot nauwelijks nodig zijn‘.
ZIN (CVZ) vervolgt met: ‘Toestemmingsbeleid zorgverzekeraars. Over het algemeen is het zo dat zorgverzekeraars in de polis hebben bepaald dat er voor behandelingen van plastisch-chirurgische aard (waaronder de epilatie van gezichts- en halsbeharing) voorafgaande toestemming van de zorgverzekeraar is vereist. Zorgverzekeraars kunnen hun toestemmingsbeleid zo inrichten dat voor 10 behandelingen (epilatie van gezichts- en halsbeharing) in beginsel standaard toestemming wordt verleend en als er naar het oordeel van de behandelaar meer dan 10 sessies nodig zijn, de zorgverzekeraar de vervolgsessies (boven de 10) afzonderlijk op noodzakelijkheid beoordeeld. Deze beoordeling vindt dan plaats aan de hand van door de behandelaar te verschaffen informatie, waarmee wordt onderbouwd dat meer dan 10 sessie nodig zijn voor het bereiken van een acceptabel resultaat‘. Kortom ZIN (CVZ) houdt in haar advies rekening met een uitloop naar meer behandelingen. Er is geen sprake van een maximum.
Hier staat een voorbeeldbrief die je kunt gebruiken bij problemen over de vergoeding van epilatie van het gelaat. Let wel op dat je hem goed aanpast aan je eigen situatie: voorbeeldbrief-afwijzing-epilatie-gelaat