Bij een vaginaplastiek wordt uit de penis een vagina gereconstrueerd. Hierdoor wordt het voor transgender vrouwen mogelijk om penetratieve vaginale seks te hebben. In tegenstelling tot cisgender vrouwen worden veel transgender vrouwen die een vaginaplastiek hebben gehad niet (voldoende) vochtig bij seksuele opwinding. 2 op 3 transgender vrouwen ervaren wel vaginale vochtafscheiding tijdens seksuele opwinding en/of orgasme. Mogelijk is dit vocht afkomstig van de klieren van Cowper, de klieren die voorheen zorgden voor ‘voorvocht’. Bij de helft is dit echter onvoldoende voor seksuele activiteit, dus meestal is het gebruik van glijmiddel noodzakelijk.
Bij een vaginaplastiek wordt de clitoris gereconstrueerd uit het voorste deel van de eikel, dat het meest gevoelig is. Zoals bij cisgender vrouwen is dit voor veel transgender vrouwen dus de meest gevoelige plek. Veel transgender vrouwen kunnen dan ook klaarkomen door het stimuleren van de clitoris, zowel rechtstreeks, als door vaginale penetratie. Uit onderzoek blijkt dat 65% van de transvrouwen bijna altijd een orgasme bereikt tijdens masturbatie. Voor orgasme tijdens seksuele activiteit liggen de cijfers een stuk lager, maar dit is binnen de algemene bevolking ook zo. Een deel van de transvrouwen verliest echter de de mogelijkheid tot orgasme na een geslachtsaanpassende operatie.
Na de operatie moet gedurende een bepaalde periode gedilateerd worden om de neo-vagina open te houden. Het duurt normaal gezien 5 tot 8 weken voordat een penis van gemiddelde lengte (of dildo) in de vagina kan worden gebracht. In het begin kan seks dan ook pijnlijk zijn, dus weest voorzichtig. Het kan helpen om enkele uren voor de seks te dilateren. Als alles goed genezen is, kan je gerust beginnen met experimenteren. Aangezien de lichaamsbeleving nu anders is, zal ook de seksualiteit opnieuw moeten worden ontdekt.